Przebieg powstania

• 19 kwietnia
 - wybuch powstania, ostrzelane oddziały niemieckie wycofują się na kilka godzin, AK (Armia Krajowa) podejmuje nieudaną próbę wysadzenia muru getta, dowództwo nad niemieckimi siłami przejmuje Stroop, najcięższej bitwy powstania.

• 23 kwietnia
 - poza gettem rozwieszono odezwę Delegatury Rządu na Kraj do mieszkańców Warszawy: "Toczy się walka o Waszą i naszą wolność. O Wasz i nasz – ludzki, społeczny i narodowy – honor i godność. Pomścimy zbrodnie Oświęcimia, Treblinek, Bełżca, Majdanka. Niech żyje braterstwo broni i krwi walczącej Polski!".

• 25 kwietnia
- Czesław Miłosz pisze wiersz "Campo di Fiori", w którym opisuje wiele przejawów obojętności warszawiaków wobec pacyfikacji getta.

• 5 maja
- apel Władysława Sikorskiego, premiera rządu RP na uchodźstwie, (w audycji radiowej BBC) do Polaków o pomoc powstańcom.

• 8 maja
- odkrycie i otoczenie przez Niemców bunkra sztabu ŻOB (ul. Miłej 18 w Warszawie), w którym zginął śmiercią samobójczą przywódca powstania Mordechaj Anielewicz wraz z żoną i prawie setką innych bojowników.

• 10 maja
- ucieczka bojowników ŻOB (wśród nich Marka Edelmana) kanałami na ul. Prostą a potem do Puszczy Kampinoskiej i do lasu pod Łomiankami.

• 13 maja
- w Londynie polityk Bundu Szmul Zygielbojm popełnił samobójstwo, jako akt protestu przeciwko obojętności świata na wydarzenia mające miejsce w getcie warszawskim i solidarności z ginącymi powstańcami.

• 16 maja
 - Stroop nakazał wysadzenie Wielkiej Synagogi na ul. Tłomackie (wtedy też napisał w raporcie: "Była żydowska dzielnica mieszkaniowa przestała istnieć!"), jest to dzień ostatecznego końca powstania oraz oficjalne zakończenie akcji likwidacji getta i zdecydowanej większości jego mieszkańców, ocaleli jedynie ci, którym udało się w jakiś sposób wydostać i przetrwać za murami.